Մի մարդ գնեց իր համար նոր տուն՝ մեծ, գեղեցիկ և տան կողքին մրգատու մի այգի: Իսկ կողքին՝ հին տնակում, ապրում էր մի նախանձ հարևան, ով միշտ փորձում էր փչացնել նրա տրամադրությունը. մեկ աղբ էր թափում դարպասների տակ, մեկ ինչ-որ մի վատ բան էր անում:
Մի անգամ մարդը արթնացավ լավ տրամադրությամբ, մոտեցավ պատշգամբին, իսկ այնտեղ՝ դույլ կար լանջով: Մարդը վերցրեց դույլը, թափեց թափոնը, դույլը մաքրեց, փայլեցրեց, հավաքեց իր ամենամեծ, հասած և համեղ խնձորները և գնաց հարևանի մոտ: Հարևանը լսեց դռան թխկոցը, չարաբաստիկ մտածեց. «Վերջաես ես ձեռք բերեցի նրան»: Բացեց դուռը վեճի հույսով, իսկ այդ մարդը նրան մեկնեց խնձորներով լի դույլը և ասաց.
-Ով ինչով հարուստ է, դրանով էլ կիսվում է:
Թարգմանությունը՝ Սոնա Շահբազյանի
Աղբյուր՝ pritchi.ru